അണ്ണനോർമ്മകൾ-3

 

അണ്ണൻ ദ ഇന്നസെന്റ്

 

ബി ആർ നോക്കുമ്പോൾ അണ്ണൻ കൃഷൻ ദാസ് അല്പമകലെയിരുന്ന് എന്തോ തുരുതുരാ ടൈപ്പ് ചെയ്യുകയാണ്. ഇടയ്ക്കിടെ പതിവുപോലെ കണ്ണടയുടെ മുകളിലൂടെ ബി ആറിനെ നോക്കുന്നുമുണ്ട്.

കട്ട് ചെയ്ത സ്റ്റെൻസിൽ പേപ്പർ ആപ്പീസറെക്കൊണ്ട് ഒപ്പിടുവിച്ച് ആൻഡ്രൂസിനെ ഏൽപ്പിച്ചശേഷം അണ്ണൻ ബിആറിന്റെ അടുത്തുവന്ന് ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചു.

ഈയിടെയായി അണ്ണന്റെ മുഖത്ത് എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു വിഷാദഭാവമാണ്. ഒരു പന്തിയില്ലായ. ഒരരുതായ. ഒരു രുചിയില്ലായ. ബി ആർ കാര്യം തിരക്കി:

-അണ്ണൻ എന്താണ് ഇങ്ങനെ വിഷണ്ണൻ ആയിരിക്കുന്നത്?

-ഓ. പ്രാസത്തിലാണല്ലൊ പ്രയോഗം?

-അപ്പറഞ്ഞതിലുമില്ലേ ഒരു പ്ര പ്രാസം?

-ഒവ്വ

-അതിരിക്കട്ടെ. ഞാൻ ചോദിച്ചതിന് ഉത്തരം പറയൂ

-ഒന്നും പറയണ്ട ബിആർ. മടുത്തു. എല്ലാം മടുത്തു.

-അങ്ങനെ മടുക്കരുതണ്ണാ. കർമ്മണ്യേവാധികാരസ്തേ മാഫലേഷു കദാചനാ എന്നല്ലേ. ആട്ടെ എന്താണിപ്പോഴത്തെ മടുപ്പിന് ഹേതു?

-സെക് ഷനു പുറത്തിറങ്ങി നടക്കാൻ മേലെന്നായിരിക്കുന്നു.

-അത് ആ കണ്ണട വെച്ചപ്പൊഴേ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചതാണ്

-ശ്ശെ. അതല്ലാന്ന്. പുറത്തിറങ്ങുമ്പോ ഓരോരുത്തരുടെ വക കമന്റ്; അണ്ണാ അത് വേണ്ടായിരുന്നൂട്ടോ, അണ്ണൻ എനിക്കിട്ട് പാര വെച്ചു അല്ലേ എന്നൊക്കെ. പോസ്റ്റിംഗ് ഓഡറുകളെപ്പറ്റിയാണ്. ഞാനാണ് ഓരോരുത്തരെ പിടിച്ച് അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും മാറ്റുന്നതെന്നാണ് ഇവരുടെ വിചാരം. സത്യം പറഞ്ഞാൽ പല പോസ്റ്റിംഗ് ഓഡറുകളും ഞാൻ വായിച്ചുനോക്കാറുപോലുമില്ല.ആപ്പീസർ പ്രൊപ്പോസസ്. ഞാൻ ഡിസ്പോസസ്. അത്രന്നെ.

അണ്ണൻ പറഞ്ഞത് അക്ഷരം പ്രതി ശരിയാണെന്ന് മനസ്സിലാവാൻ അഞ്ചുനിമിഷം പോലും വേണ്ടിവന്നില്ല.

പോക്കറ്റിൽനിന്നും കൈലേസെടുത്ത് കണ്ണീരൊപ്പുകയായിരുന്ന അണ്ണന്റെ മുമ്പിൽ പോസ്റ്റിംഗ് ഓഡറിന്റെ ബാക്കിയുണ്ടായിരുന്ന കോപ്പികളുമായി സാക്ഷാൽ മണികണ്ഠൻ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.

അണ്ണൻ ചോദിച്ചു:

-എല്ലാവർക്കും കൊടുത്തുകഴിഞ്ഞോ മണീ?

-കഴിഞ്ഞു. ഇനി സാറിനു മാത്രേ തരാനുള്ളൂ.

-ങ്ഹേ! എനിക്കോ?

-അതേ. സാറ് തന്നെയല്ലേ കെ.പി.കൃഷൻ ദാസ്?

-അത് ഞാന്തന്നെ

        കൺഫ്യൂഷൻ സഹിക്കവയ്യാതായപ്പോൾ മണികണ്ഠന്റെ കൈയിൽനിന്നും കടലാസ് വാങ്ങി ബിആർ വായിച്ചുനോക്കി.

അത് അല്പം മുമ്പ് അണ്ണൻ ടൈപ്പ് ചെയ്ത് ആൻഡ്രൂസ് സ്റ്റെൻസിലെടുത്ത പേപ്പറായിരുന്നു!

അണ്ണനെ OE യിൽനിന്ന് GE യിലേക്ക് മാറ്റിക്കൊണ്ടുള്ള ഓഡറായിരുന്നു!!