ക്യാ ബാത് ഹേ !
മറവിശക്തിയുടെ കാര്യത്തില് എന്ബിക്ക് നല്ല ഇമ്പ്രൂവ്മെന്റുണ്ടെന്നതിന് ഇതാ മറ്റൊരുതെളിവുകൂടി:
ഡിസമ്പറിലെ ഒരു നട്ടുച്ചനേരം.
ആര് കണ്ണന് അസോസിയേഷന് ഹാളിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോള് അവിടെ സാക്ഷാല് ചെമ്പൈ വൈദ്യനാഥഭാഗതരുടെ സംഗീതക്കച്ചേരി നടക്കുകയായിരുന്നു.
ലൈവല്ല. കച്ചേരി വരുന്നത് എന്ബീടെ മൊബൈല് ഫോണിലെ മ്യൂസിക് പ്ലെയറില്നിന്നാണ്. എന്ബി ഡയസിലുണ്ട് - പതിവുപോലെ കാലൊടിഞ്ഞ കസേരയില് ചമ്രം പടിഞ്ഞങ്ങനെ. കണ്ണടച്ചാണിരിക്കുന്നതെങ്കിലും പാട്ടിനൊപ്പം തലയാട്ടുന്നുണ്ട്. വലതുകൈപ്പത്തി മലര്ത്തിയും കമഴ്ത്തിയും തുടയ്ക്കടിച്ച് താളം പിടിക്കുന്നുണ്ട്.
ഇടതുകൈയിലെ വിരലുകള് നിവര്ത്തിയും മടക്കിയും ശ്രുതിയുടേയും സംഗതിയുടേയും കണക്കുകള് പരിശോധിക്കുന്നുണ്ട്. ഇടയ്ക്കിടെ ശ ബാഷ്...ശ ബാഷ്... ക്യാ ബാത് ഹേ എന്നൊക്കെ വിളിച്ചുപറയുന്നുണ്ട്. (അന്നേരം വായ്ക്കകത്തെ താംബൂലമിശ്രിതം പുറത്തേക്ക് തെറിക്കുന്നുണ്ട്).
ചെമ്പൈക്ക് താളം പിഴച്ചെന്നു തോന്നുമ്പോഴൊക്കെ അന്തരീക്ഷത്തിലെ സാങ്കല്പിക നൂലുകള് വഴി അത് പിടിച്ചെടുത്ത് കൊടുക്കുന്നുണ്ട്.
തിരുമേനീടെ ആ ഇരിപ്പും ഭാവഹാവാദികളും കണ്ടപ്പോള് കണ്ണന്റെ മുഖത്ത് ഒരു ചിരി വിടര്ന്നു.
കുറച്ചുകഴിഞ്ഞപ്പോള് മറ്റ് പതിവുകാരെല്ലാം ഹാളിലെത്തി - ചുള്ളന് പണിക്കര്,ചുരിദാറിട്ട രാജേന്ദ്രന്, തേക്കേല് കേറിയ കൃഷ്ണന്, സൂമാരന് എന്ന തുപ്പേശ്വരന്, ആന്റോ ആനന്ദന് അസ്സന്, തടിച്ച പ്രഭാകരന്, ലീവില്ലാത്ത ബാലു, മജീദ്, സീആര്ബി, മേനോന്ജി, മോഹന്ജി അങ്ങനെ എല്ലാവരും.
നാദബ്രഹ്മത്തില് ലയിച്ച് എല്ലാം മറന്നിരിക്കുന്ന എന്ബിയെ കണ്ടപ്പോള്
ഒന്നൊഴിയാതെ എല്ലാവരുടെ മനസ്സിലും ചിരിയുടെ ലഡു പൊട്ടി. ഉച്ചത്തില് ചിരിക്കാന് തുടങ്ങിയവരെയൊക്കെ കണ്ണന് കണ്ണുരുട്ടിക്കാണിച്ച് അതില് നിന്ന് പിന്തിരിപ്പിച്ചു.
പൊട്ടിച്ചിരിച്ചാല് ആ രസച്ചരട് പൊട്ടിയാലോ...
ഒടുവില് പതിവുപോലെ മണി രണ്ടായി.
എല്ലാവരും ഒന്നിച്ചെണീറ്റ ശബ്ദം കേട്ടിട്ടാണെന്നു തോന്നുന്നു, തിരുമേനിയും ഞെട്ടിയെണീറ്റു.
പുറത്തേക്ക് നീങ്ങുന്ന കണ്ണനെ നോക്കി തിരുമേനി ചോദിച്ചു:
-ഏയ്, കണ്ണന്. സെക് ഷനിലേക്കാണോ?
-അതെ
-നിക്ക്നിക്ക് ഞാനുംണ്ട്
-കൊറച്ച് കഴിഞ്ഞിട്ട് പോരേ?
-പോരപോര. കൊറച്ച് പണീണ്ട്
-അതല്ല, എന്റെ കൂടെ തന്നെ വരണംന്ന്ണ്ടോ?
-അതെന്താ തന്റെ കൂടെ വന്നാല്?
-അല്ലാ, എന്റെ കൂടെ വരണോണ്ടൊന്നൂല്ല്യാ. പക്ഷേ അതിനുമുമ്പ് തിരുമേനി ഒരു കാര്യം ചെയ്യണം
-എന്താണാവോ?
-ആ പേന്റിന്റെ സിബ്ബൊന്നിടണം !!!
മറവിശക്തിയുടെ കാര്യത്തില് എന്ബിക്ക് നല്ല ഇമ്പ്രൂവ്മെന്റുണ്ടെന്നതിന് ഇതാ മറ്റൊരുതെളിവുകൂടി:
ഡിസമ്പറിലെ ഒരു നട്ടുച്ചനേരം.
ആര് കണ്ണന് അസോസിയേഷന് ഹാളിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോള് അവിടെ സാക്ഷാല് ചെമ്പൈ വൈദ്യനാഥഭാഗതരുടെ സംഗീതക്കച്ചേരി നടക്കുകയായിരുന്നു.
ലൈവല്ല. കച്ചേരി വരുന്നത് എന്ബീടെ മൊബൈല് ഫോണിലെ മ്യൂസിക് പ്ലെയറില്നിന്നാണ്. എന്ബി ഡയസിലുണ്ട് - പതിവുപോലെ കാലൊടിഞ്ഞ കസേരയില് ചമ്രം പടിഞ്ഞങ്ങനെ. കണ്ണടച്ചാണിരിക്കുന്നതെങ്കിലും പാട്ടിനൊപ്പം തലയാട്ടുന്നുണ്ട്. വലതുകൈപ്പത്തി മലര്ത്തിയും കമഴ്ത്തിയും തുടയ്ക്കടിച്ച് താളം പിടിക്കുന്നുണ്ട്.
ഇടതുകൈയിലെ വിരലുകള് നിവര്ത്തിയും മടക്കിയും ശ്രുതിയുടേയും സംഗതിയുടേയും കണക്കുകള് പരിശോധിക്കുന്നുണ്ട്. ഇടയ്ക്കിടെ ശ ബാഷ്...ശ ബാഷ്... ക്യാ ബാത് ഹേ എന്നൊക്കെ വിളിച്ചുപറയുന്നുണ്ട്. (അന്നേരം വായ്ക്കകത്തെ താംബൂലമിശ്രിതം പുറത്തേക്ക് തെറിക്കുന്നുണ്ട്).
ചെമ്പൈക്ക് താളം പിഴച്ചെന്നു തോന്നുമ്പോഴൊക്കെ അന്തരീക്ഷത്തിലെ സാങ്കല്പിക നൂലുകള് വഴി അത് പിടിച്ചെടുത്ത് കൊടുക്കുന്നുണ്ട്.
തിരുമേനീടെ ആ ഇരിപ്പും ഭാവഹാവാദികളും കണ്ടപ്പോള് കണ്ണന്റെ മുഖത്ത് ഒരു ചിരി വിടര്ന്നു.
കുറച്ചുകഴിഞ്ഞപ്പോള് മറ്റ് പതിവുകാരെല്ലാം ഹാളിലെത്തി - ചുള്ളന് പണിക്കര്,ചുരിദാറിട്ട രാജേന്ദ്രന്, തേക്കേല് കേറിയ കൃഷ്ണന്, സൂമാരന് എന്ന തുപ്പേശ്വരന്, ആന്റോ ആനന്ദന് അസ്സന്, തടിച്ച പ്രഭാകരന്, ലീവില്ലാത്ത ബാലു, മജീദ്, സീആര്ബി, മേനോന്ജി, മോഹന്ജി അങ്ങനെ എല്ലാവരും.
നാദബ്രഹ്മത്തില് ലയിച്ച് എല്ലാം മറന്നിരിക്കുന്ന എന്ബിയെ കണ്ടപ്പോള്
ഒന്നൊഴിയാതെ എല്ലാവരുടെ മനസ്സിലും ചിരിയുടെ ലഡു പൊട്ടി. ഉച്ചത്തില് ചിരിക്കാന് തുടങ്ങിയവരെയൊക്കെ കണ്ണന് കണ്ണുരുട്ടിക്കാണിച്ച് അതില് നിന്ന് പിന്തിരിപ്പിച്ചു.
പൊട്ടിച്ചിരിച്ചാല് ആ രസച്ചരട് പൊട്ടിയാലോ...
ഒടുവില് പതിവുപോലെ മണി രണ്ടായി.
എല്ലാവരും ഒന്നിച്ചെണീറ്റ ശബ്ദം കേട്ടിട്ടാണെന്നു തോന്നുന്നു, തിരുമേനിയും ഞെട്ടിയെണീറ്റു.
പുറത്തേക്ക് നീങ്ങുന്ന കണ്ണനെ നോക്കി തിരുമേനി ചോദിച്ചു:
-ഏയ്, കണ്ണന്. സെക് ഷനിലേക്കാണോ?
-അതെ
-നിക്ക്നിക്ക് ഞാനുംണ്ട്
-കൊറച്ച് കഴിഞ്ഞിട്ട് പോരേ?
-പോരപോര. കൊറച്ച് പണീണ്ട്
-അതല്ല, എന്റെ കൂടെ തന്നെ വരണംന്ന്ണ്ടോ?
-അതെന്താ തന്റെ കൂടെ വന്നാല്?
-അല്ലാ, എന്റെ കൂടെ വരണോണ്ടൊന്നൂല്ല്യാ. പക്ഷേ അതിനുമുമ്പ് തിരുമേനി ഒരു കാര്യം ചെയ്യണം
-എന്താണാവോ?
-ആ പേന്റിന്റെ സിബ്ബൊന്നിടണം !!!