ഏപ്പിയും എന്‍ബിയും

സൊസൈറ്റി ഇന്‍ചാര്‍ജ് സ്മിത അന്ന് ലീവായിരുന്നു.
സൊസൈറ്റിയുടെ താക്കോല്‍ എന്‍ബിയുടെ കൈയിലായിരുന്നു.
എന്‍ബിയാണെങ്കില്‍ അണോഥറൈസ്ഡ് ആബ്‌സെന്‍സും.
വൈസ് പ്രസിഡന്റ് ഏപ്പി മോഹനന്‍ പെട്ടുപോയെന്നു പറഞ്ഞാല്‍ മതിയല്ലൊ.
പക്ഷേ അങ്ങനെ പറഞ്ഞതുകൊണ്ടായില്ലല്ലൊ.
ധനകാര്യസ്ഥാപനം അങ്ങനെ പൂട്ടിക്കിടക്കാന്‍ പാടില്ലല്ലൊ.
ഒടുവില്‍ ഏപ്പി എന്‍ബിയെ ഫോണില്‍ വിളിച്ചു:
-തിരുമേനി ഇന്ന് ലീവാണോ?
-അതേ.
-എന്താ പ്രത്യേകിച്ച്? പണിക്കാര് വന്നിട്ടുണ്ടോ?
-ഉവ്വ്. എന്റെ വീട്ടിലല്ല. കണ്ണന്റെ വീട്ടില്.
-അതുകൊള്ളാം. അതിന് എന്‍ബി എന്തിനാ ലീവെടുക്കണത്?
-അത് ശെരി. എന്റെ മെറ്റീരിയല്‍സ് മോഷണം പോയാ ഏപ്പിക്കെന്താ അല്ലേ?
-ഏതായാലും തിരുമേനി ഒന്ന് ഇത്രടം വരണം.
-എന്താ കാര്യം?
-സൊസൈറ്റീടെ കീ ഒന്നു കൊണ്ട്വരണം.
-ശ്ശൊ, ഞാന്‍ ആ കാര്യം മറന്നൂട്ടോ. ഇപ്പൊ കൊണ്ട്വരാം.

എന്‍ബി ബൈക്കുമെടുത്ത് പറന്നുവന്നു.
പക്ഷേ ദൗര്‍ഭാഗ്യവശാല്‍ ഏപ്പി അപ്പോഴേക്കും മറ്റൊരു മറവിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് പുറത്തുപോയിരുന്നു.
(പുള്ളിക്കാരന്‍ രാവിലെ വീട്ടില്‍നിന്നു പോരുമ്പോള്‍ സ്‌കൂട്ടറെടുക്കാന്‍ മറന്നു! അതെടുക്കാന്‍ പോയതാണ്!)
ഇത്തവണ ആപ്പിലായത് എന്‍ബിയായിരുന്നു.
ഉടന്‍ തിരിച്ചു ചെന്നില്ലെങ്കില്‍ താന്‍ വീടുപണിക്ക് വേണ്ടി തട്ടിയ ഇഷ്ടികയും മണലും സിമന്റും കണ്ണന്റെ മതിലേല്‍ കേറും!
ധനകാര്യസ്ഥാപനത്തിന്റേതായതുകൊണ്ട് താക്കോല്‍ മറ്റാരേയും ഏല്‍പ്പിക്കാനും പറ്റില്ല.

ബുദ്ധിമാനായ എന്‍ബി പക്ഷേ ഒടുവില്‍ ഒരു വഴി കണ്ടുപിടിക്കുകതന്നെ ചെയ്തു.
കണ്ടുപിടിക്കുക മാത്രമല്ല, ക്ഷണനേരത്തിനുള്ളില്‍ അത് പ്രാവര്‍ത്തികമാക്കുകയും ചെയ്തു.
എന്നിട്ട് ഏപ്പിയെ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു:
-അപ്പൊ ഏപ്പീ, താക്കോല് ഞാന്‍ ഭദ്രമായി ഒരു സ്ഥലത്ത് വെച്ചിട്ടുണ്ട്. വരുമ്പൊ എടുത്തോളൂട്ടോ.
-താങ്ക്യൂ എന്‍ബീ. ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചതില്‍ ക്ഷമിക്കണംട്ടോ. എവട്യാ താക്കോല് വെച്ചത്?
-അത്പിന്നെ സൊസൈറ്റീടെ ഡോറിന്റെ അടിഭാഗത്ത് ഡോറും ഫ്‌ളോറും തമ്മില്‍ ഒരു
ചെറിയ ഗ്യാപ്പില്ലേ. അതിലൂടെ അകത്തേക്ക് നെരക്ക്യങ്ങട് വിട്ടട്ട് ണ്ട് !!!