തന്നാണ്ടത്തെ ഊട്ടുതിരുനാള്‍ എങ്ങനെ കെങ്കേമമാക്കാമെന്നതിനെപ്പറ്റിയുള്ള ആലോചനായോഗം നടക്കുകയാണ് വടമ പള്ളിയങ്കണത്തില്‍.
ഏതാണ്ട് ഒരു മണിക്കൂര്‍ നീണ്ടുനിന്ന അദ്ധ്യക്ഷപ്രസംഗം കണ്‍ക്ലൂഡ് ചെയ്തുകൊണ്ട് വികാരിച്ചായന്‍
( വികാരിയച്ചന്‍ എന്നും പറയാം) പറഞ്ഞു:
-അങ്ങനെ ഈയാണ്ടത്തെ ഊട്ടുതിരുനാള്‍ വീഴ്ചയൊന്നും കൂടാതെ ഭംഗിയായി നടത്താന്‍ നല്ലവരായ എല്ലാ ഇടവകക്കാരുടേയും സഹായസഹകരണങ്ങളുണ്ടാവണമെന്നഭ്യര്‍ത്ഥിച്ചുകൊണ്ട് ഞാന്‍ നിര്‍ത്തുകയാണ്. ദൈവം നിങ്ങളെ അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ.
മീറ്റിംഗ് കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചുപോകവേ മിസിസ് ആന്റണ്‍ വില്‍ഫ്രഡ് മിസ്റ്റര്‍ ആന്റണ്‍ വില്‍ഫ്രഡിനോട് ചോദിച്ചു:
-അതേയ്, അച്ചന്‍ അവസാനം പറഞ്ഞ വാചകം നിങ്ങള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചായിരുന്നോ?
-ഇല്ല്യ.
-അതെന്ത്യേയ്.
-ഞാന്‍ ഒറങ്ങ്വായിരുന്നു.
-അതു കൊള്ളാം. തിരുനാള്‍ വീഴ്ചയൊന്നും കൂടാതെ ഭംഗിയായി നടത്തണമെന്നാണ്
അച്ചന്‍ പറഞ്ഞത്.
-അത് പിന്നെ അങ്ങനെ തന്നെയല്ലേ വേണ്ടത്?
-അതല്ലാന്ന്. അങ്ങനെ പറഞ്ഞട്ട് അച്ചന്‍ നിങ്ങടെ മൊഖത്തുനോക്കി കണ്ണിറുക്കുന്നുണ്ടാ
യിരുന്നു.
-ഉവ്വ്വോ. അച്ചന്‍ അങ്ങനെ ചെയ്‌തോ?
-ഉവ്വാന്നേയ്. എന്തായിരിക്കും അതിന്റെ ആന്തരാര്‍ത്ഥം ?
-പാവം. നീയൊരു പൊട്ടി തന്ന്യാട്ടോ.
-ഒന്നു തെളിച്ച് പറ ചേട്ടാ.
-അപ്പൊ മറ്റേ കാര്യം നീ ഇത്ര വേഗം മറന്നൂ, ല്ലേ?
-ഏത് കാര്യം?
-കഴിഞ്ഞകൊല്ലം തിരുനാളിന്റെ മുന്നോടിയായി പള്ളിയ്ക്കകത്തെ മാറാലയടിക്കാന്‍
കേറിയ ഞാന്‍ കോണീമ്മെന്ന് മറിഞ്ഞുവീണ് കൈയൊടിഞ്ഞത് !!!
No comments:
Post a Comment